Naga martwa kobieta
Płynie łódź przez morze ku snom o raju na Ziemi, a w niej Ona, samotna wśród zwierząt egzystujących bez celu wyższego. Jedna wśród wielu… Naga… Zziębnięta… Zgwałcona w ciele i w duchu… O jedną za dużo. Ostatnie wykorzystanie zbiorowe, pierwsze uduszenie i na morskie dno - śnić razem z Posejdonem.
Wędruje przez park późną nocą, lekko odurzona alkoholem… Jest sama i pełna wiary w miłość świata. Uderzenie kamieniem w głowę, tępy ból i… Kilka ciosów pięścią w twarz wymierzonych przez łowcę-zbieracza trofeów rozkoszy. Ciągnięta za włosy w ślepą uliczkę, by mieć w sobie i na sobie siłę piany na ustach, trzymającą nóż na gardle. Nadzieja, że tylko tak… Lecz niestety - nóż gra jak na skrzypcach melodię śmierci. Dionizos zaprosił na ucztę.
Idziesz Ty, już wystraszona informacją o krzywdach seryjnych, przez ruchliwą ulicę. Tu chociaż bezpiecznie w ludzkiej różnorodności. Czujesz ciepło w brzuchu od wniknięcia ostrza i rozchodzący się w konsekwencji ból… Jednak przeżyjesz, ale coś w Tobie będzie martwe i nagie. Hades na Ciebie jeszcze poczeka.
Naga martwa kobieta - symbol ideału różnorodnej wolności… Leży pomiędzy hieną, tygrysem i jenotem, a bywa, że i rekin krew poczuje. Tylko strach patrzy w oczy, bo wszyscy są ślepi. Upojeni szczęściem dnia i myślą: „Dobrze, że to nie ja”.
Jutro też jest dzień i też są polowania. Zostaje tylko żywa niewidoczna kobieta. One będą, których nie ma. Zniknij, a zaistniejesz. Oto największa krzywda różnorodnych wolności. Zostaje nam pływać w kłamstwach, które dają ziarnko poczucia wartości. Wolny liberalny mężczyzna powie żywej niewidocznej kobiecie, jakie ścieżki ma przemierzać, by mogła mówić: „Ja istnieję”.
Krzysztof Szumski/Demonicon4